Τελευταία Επέμβαση (!) Τακτοποίησης, Τροποποίησης, Προσθήκης κλπ Διόρθωσης : 16-08-2023
από http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=det2edit&song_id=12889
Μουσική: Μούτσης Δήμος Β' Μελοποίηση: Θάνος Μικρούτσικος Γ' Μελοποίηση: Γιάννης Πετρίτσης
Άλλες ερμηνείες: Θόδωρος Δημήτριεφ, Κάτια Δανδουλάκη (Απαγγελία), Αλέξανδρος Χατζής
---------------------------------------------------------
Η Πόλις - Καβάφης (ανάλυση ποιήματος)
---------------------------------------------------------
Σημειώσεις Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Κωνσταντίνου Μάντη
Ερμηνευτικές προσεγγίσεις Λογοτεχνικών Κειμένων - Σημειώσεις Λατινικών - Σημειώσεις Αρχαίων & Νέων Ελληνικών - Συγγραφή Σημειώσεων: Κωνσταντίνος Μάντης
Κωνσταντίνος Καβάφης «Η Πόλις»
Κωνσταντίνος Μάντης | Κωνσταντίνος Καβάφης «Η Πόλις»
Paul Bond "The Arrival"
Κωνσταντίνος Καβάφης
«Η Πόλις»
Είπες· «Θα πάγω σ’
άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.
Το ποίημα «Η Πόλις» του Καβάφη αποτελεί την πληρέστερη αποτύπωση του αισθήματος
του εγκλωβισμού που βιώνει ένας άνθρωπος που θέλει να αλλάξει τη ζωή του, αλλά
γνωρίζει ότι αυτό δεν είναι πια εφικτό. Στις δύο στροφές του σύντομου αυτού
ποιήματος ο Καβάφης κατορθώνει να εκφράσει τη διάψευση όλων των προσδοκιών
και την πλήρη αδυναμία του ανθρώπου να ξεφύγει από το παρελθόν και από τα λάθη
του.
Στην πρώτη στροφή το ποιητικό υποκείμενο με τη χρήση του ρήματος «είπες» μεταφέρει τα λόγια ενός ανθρώπου που εκφράζει την επιθυμία να φύγει από την πόλη που τώρα κατοικεί και να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη. Τα λόγια αυτά μπορούν είτε να αποδοθούν σε κάποιο άλλο πρόσωπο είτε να ληφθούν ως σκέψεις που είχε εκφράσει στο παρελθόν το ίδιο το ποιητικό υποκείμενο.
Οι σκέψεις που καταγράφονται στην πρώτη στροφή υποδεικνύουν πως το άτομο νιώθει ότι δεν μπορεί να φτιάξει τη ζωή του, όσο κι αν προσπαθεί, κι αυτό τον έχει εγκλωβίσει σε συναισθήματα απελπισίας και μαρασμού. Η παρομοίωση με την οποία παρουσιάζει την καρδιά του θαμμένη σαν να είναι νεκρός, εκφράζει με ιδιαίτερη ένταση την εδραίωση των αρνητικών συναισθημάτων που τον έχουν πλέον κατακλύσει.
Όπως η καρδιά του, έτσι και το μυαλό του, βρίσκεται σ’ ένα διαρκή μαρασμό, σε μια σταθερή απόγνωση, καθώς ενώ θέλει να αλλάξει τη ζωή του και θέλει να δημιουργήσει κάτι καλύτερο, βλέπει διαρκώς τις προσπάθειές του να αποτυγχάνουν. Γι’ αυτό θέλει να φύγει από την πόλη του, αφού όπου κι αν κοιτάξει γύρω του βλέπει συνεχώς υπενθυμίσεις των αποτυχιών του, αλλά και του γεγονότος ότι τα χρόνια του περνούν χωρίς να κατορθώνει τίποτε.
Η πρώτη στροφή
αποτελεί μια κραυγή απελπισίας ενός ανθρώπου που θέλει να βελτιώσει τη ζωή του κι αποζητά
μια ευκαιρία να ξεκινήσει από την αρχή, θέτοντας σε σωστή βάση τη ζωή του αυτή
τη φορά.
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς∙
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την
γη την χάλασες.
Στη δεύτερη στροφή μας δίνεται η απάντηση του ποιητικού υποκειμένου στις ανησυχίες που εκφράστηκαν στην πρώτη στροφή είτε από κάποιο άλλο πρόσωπο είτε κι από το ίδιο το ποιητικό υποκείμενο. Η στάση του, εδώ, είναι κατηγορηματικά αρνητική για τα σχέδια και τις ελπίδες ότι μπορεί να βρεθεί μια καλύτερη πόλη. Ο ποιητής είναι απόλυτος, δεν υπάρχουν νέοι τόποι, δεν υπάρχουν άλλες θάλασσες. Η άρνηση αυτή του ποιητή δεν αναφέρεται βέβαια κυριολεκτικά σε άλλες πόλεις, καθώς αυτό που επιχειρεί να αναδείξει εδώ ο Καβάφης είναι η πλήρης αδυναμία του ανθρώπου να ξεφύγει από τον εαυτό του, τις επιλογές και τα λάθη του. Η πόλη, δηλαδή, από την οποία θέλουμε να ξεφύγουμε δεν είναι παρά ο ίδιος μας ο εαυτός κι αυτό φυσικά είναι αδύνατο. Εφόσον κάποιος έχει καταστρέψει τη ζωή του με λανθασμένες αποφάσεις κι εκτιμήσεις, με τον ίδιο τρόπο, ακόμη κι αν προσπαθήσει να φτιάξει τη ζωή του από την αρχή, είναι καταδικασμένος να κάνει τα ίδια ή παρόμοια λάθη. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αλλάξουν και φυσικά δεν μπορούν να ξεφύγουν από το παρελθόν τους.
Η πόλη θα σε ακολουθεί, μας λέει ο ποιητής, εννοώντας ότι το παρελθόν, οι επιλογές και τα λάθη μας δεν μπορούν να διαγραφούν ούτε και να ξεχαστούν. Όπου κι αν πάει κάποιος δεν μπορεί να ξεφύγει από τα στοιχεία της προσωπικότητάς του κι από το παρελθόν του, κι αν δεν έχει ήδη καταφέρει να φτιάξει μια καλή ζωή, τότε δεν υπάρχει ελπίδα να τα καταφέρει στο μέλλον, καθώς ως άνθρωπος απλά δεν έχει κάνει τις σωστές επιλογές και δε γνωρίζει πως να διαχειριστεί σωστά τη ζωή του. Οπότε πάντοτε θα γυρνά στους ίδιους δρόμους -θα κάνει τις ίδιες επιλογές- και θα γερνά στα ίδια σπίτια, θα δει τη ζωή του να χάνεται μέσα στο ίδιο κλίμα αποτυχίας, όπως έχει συμβεί μέχρι τώρα.
Ακόμη κι αν ξεκινήσει για κάπου αλλού, τελικά πάντα στην ίδια πόλη θα φτάνει, υπό την έννοια ότι ξανά και ξανά θα βρίσκεται αντιμέτωπος με τα λάθη του και με την αδυναμία του να δομήσει σωστά τη ζωή του. Για έναν άνθρωπο που δεν έχει κατορθώσει να κάνει τις σωστές επιλογές, δεν υπάρχει τελικά πλοίο, δεν υπάρχει δρόμος που να μπορεί να τον οδηγήσει μακριά από τη βασική πηγή αποτυχίας, από τον ίδιο του τον εαυτό. Όσο κι αν κάποτε μοιάζει δύσκολο για τους ανθρώπους να το συνειδητοποιήσουν, ο βασικός παράγοντας ευτυχίας ή δυστυχίας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός και ο τρόπος που έχουμε για να βλέπουμε τη ζωή μας.
Ο ποιητής γνωρίζει πολύ καλά ότι ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο εαυτός μας γι’ αυτό και κλείνοντας το ποίημά του σχολιάζει πως αν έχεις καταστρέψει τη ζωή σου σε μια πόλη, σε μια μικρή γωνιά του κόσμου, τότε την έχεις καταστρέψει σ’ όλη τη γη. Όπου κι αν πας, ό,τι κι αν κάνεις, αν δεν μπορείς να διαχειριστείς σωστά τη ζωή σου σ’ ένα τόπο, σημαίνει ότι δε θα μπορέσεις να τη διαχειριστείς καλύτερα ποτέ και πουθενά.
Η πόλις
είναι ένα ποίημα ιδιαίτερα αυστηρό για τις προοπτικές των ανθρώπων, και
βασίζεται στη διαπίστωση του ποιητή, ότι δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τις
ελλείψεις και τις αδυναμίες του εαυτού μας.
Ποιο είναι
το βασικό, κατά τη γνώμη σας, ερώτημα που προκύπτει από το ποίημα «Η πόλις» του
Κωνσταντίνου Καβάφη; Να τεκμηριώσετε την άποψή σας με τους κατάλληλους
κειμενικούς δείκτες (150-200 λέξεις).
Βασικό, κατά τη γνώμη μου, ερώτημα που προκύπτει από το συγκεκριμένο ποίημα είναι το κατά πόσο η ευθύνη της αποτυχίας βαρύνει το άτομο ή την «πόλη», τον τόπο δηλαδή στον οποίο το άτομο διαμένει. Το ερώτημα αυτό γίνεται εμφανές από την αντιπαράθεση μεταξύ δύο προσώπων -ή δύο αντιτιθέμενων απόψεων του ποιητικού υποκειμένου για τον εαυτό του. Η πρόθεση του κεντρικού προσώπου να βρεθεί σε μια άλλη γη, σε μια άλλη θάλασσα, σε αναζήτηση μιας καλύτερης πόλης, τεκμηριώνεται από το γεγονός πως όσο παραμένει εκεί έρχεται αναπόφευκτα αντιμέτωπος με την αποτυχία. Με τη χρήση μεταφορικού λόγου τονίζει πως γύρω του υπάρχουν μόνο «ερείπια μαύρα της ζωής» του, την οποία «ρήμαξε» και «χάλασε» τόσα χρόνια εγκλωβισμένος στην ίδια πόλη. Η αυστηρή απάντηση, ωστόσο, που λαμβάνει από το ποιητικό υποκείμενο, πως δεν υπάρχουν γι’ αυτόν καινούριοι τόποι, αφού η προσωποποιημένη πόλη -σύμβολο των δικών του λανθασμένων επιλογών- θα τον ακολουθεί παντού, μοιάζει να του στερεί τη δυνατότητα διαφυγής («δεν έχει πλοίο για σε»). Όπως εμφατικά σχολιάζει, άλλωστε, το γεγονός ότι «ρήμαξε» τη ζωή του εδώ, σημαίνει πως τη χάλασε «σ’ όλην την γη».
Προσωπικά θεωρώ πως τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει το ίδιο το άτομο, καθώς συχνά από μόνο του υπονομεύει τις ίδιες του τις προοπτικές είτε γιατί δεν αγωνίζεται αρκετά είτε γιατί δεν έχει επαρκή εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του. Αυτό, βέβαια, δεν αποκλείει και την πιθανότητα ο τόπος διαμονής του ατόμου να μην έχει να του προσφέρει ουσιαστικές ευκαιρίες.
Κ.Π. Καβάφης - Η πόλις - Ανάλυση
Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012
Η Πόλις, Κ. Καβάφη
κ' είν' η καρδιά μου -σαν νεκρός- θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -μη ελπίζεις-
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γη την χάλασες»
Κινηματογραφος
Η Πόλις: Ο Καβάφης «ταξιδεύει» στον κόσμο μέσα από το ντοκιμαντέρ
Η ταινία συμμετείχε πρόσφατα στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους ZEBRA Poetry Film Festival στο Βερολίνο και συνεχίζει την πορεία του σε διεθνείς κινηματογραφικές διοργανώσεις.
Αλεξάνδρα
Σκαράκη Eπιλογές
Ένας άνδρας στέκεται μπροστά στα κύματα της θάλασσας, με την πλάτη γυρισμένη στην κάμερα που τον καταγράφει. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, ακούγεται μουσική μαζί με τους πρώτους στίχους του ποιήματος του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη «Η Πόλις» (1910) που απαγγέλει ο πρωταγωνιστής.
----------------------------------------------------------------------------
από https://www.youtube.com/watch?v=JCog2bWWi5U&t=2s
Κ.Π. Καβάφης-Η Πόλις (Όπου Το Μάτι Μου Γυρίσω_-Αρίσταρχος
Μουσική - Ερμηνεία: ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ
Ως νεκρικό πορτρέτο Φαγιούμ, το βλέμμα του Ποιητή που «εκόμισε εις την Τέχνη» «κάτι μισοειδωμένα, πρόσωπα ή γραμμές» διακρίνει με την κόχη του ματιού την περιφορά ψυχών στην κώχη του Ματιού. Οπτικοακουστικό επίγραμμα εις μνήμην. Εις μάτην.
Ιδέα - Σενάριο: Αρίσταρχος Παπαδανιήλ
Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Κουντουράς, Αρίσταρχος Παπαδανιήλ
Κινηματογράφηση - Μοντάζ: Παναγιώτης Κουντουράς
Σχεδιασμός τίτλου - Animation: Αρίσταρχος Παπαδανιήλ
Οπτικά εφέ: Πάνος Παπαδανιήλ
Ηχοληψία - Μίξη: Θοδωρής Ζευκιλής | SCA Studios
Μπάσο: Θοδωρής Ζευκιλής
Αγγλική απόδοση: Πιέρρα Φωτιάδου | Cosmos Translations
Εκτέλεση παραγωγής: Αρίσταρχος Παπαδανιήλ, Παναγιώτης Κουντουράς, Πάνος Παπαδανιήλ
Παραγωγή: Syllipsis
Ελλάδα, 2019
Awards-Distinctions:
🏆 14th Athens Animfest 2019 (Audience Award)
🏆 The Lift-Off Sessions (Finalist)
🏆 13th London Greek Film Festival 2020 (Music Video Finalist)
🏆 Docs Without Borders Film Festival ("Human Spirit" Merit)
🏆 Docs Without Borders Film Festival ("Original Score" Merit)
🏆 Nature Without Borders International Film Festival ("Original Song" Merit Kudos)
🏆 11th BRIDGES International Film Festival (Best Music Short Film)
🏆 Queen Palm International Film Festival ("Best Short Film-Documentary" Honorable Mention)
Official selections:
🎥 MIFA Annecy International Animation Festival (France)
🎥 Animasyros 12 (Greece)
🎥 Arouca International Film Festival (Portugal)
🎥 5th Thessaloniki Animation Festival TAF (Greece)
🎥 PRISMA Rome Independent Film Awards
🎥 15th Athens Digital Arts Festival ADAF (Greece)
🎥 5th Animation Marathon (Greece)
🎥 24th International Environmental Film Festival "Green Vision" (St. Petersburg, Russia)
🎥 9th Argo Film Festival (Volos, Greece)
🎥 11th Amorgos Tourism Film Festival (Amorgos, Greece)
🎥 15th CYIFF Cyprus International Film Festival 2020 (Nicosia, Cyprus)
🎥 ZEBRA Poetry Film Festival 2020 (Berlin, Germany)
🎥 14th Docfest (Chalkida, Greece)
🎥 Open Window International Film Challenge (Kolkata, India)
🎥 Environmental Film and Screenplay Festival (Los Angeles, Ontario, USA)
----------------------------------------------------------------------------
Το πρότζεκτ που γυρίστηκε το 2018, συμμετείχε πρόσφατα μαζί με άλλες πέντε ελληνικές ταινίες στο ZEBRA Poetry Film Festival, το διεθνές φεστιβάλ στο Βερολίνο που από το 2002 προβάλει ταινίες μικρού μήκους, βασιζόμενες στην ποίηση. Η φετινή διοργάνωση που ολοκληρώθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2020, πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά λόγω της πανδημίας που βρίσκεται σε εξέλιξη.
«Θα πάγω σ' άλλη γη, θα πάγω
σ' άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη απ' αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή•
κ' είν' η καρδιά μου -σαν νεκρός- θαμένη» - «Η Πόλις», Κ. Π.
Καβάφης
Τι ώθησε όμως στη δημιουργία αυτής της ταινίας και γιατί οι συντελεστές επέλεξαν την ποίηση του Καβάφη ως τη βάση του εγχειρήματος; «Η συγκεκριμένη ταινία δεν προέκυψε βάσει προγραμματισμού. Κρίνοντας εκ των υστέρων, θα τη χαρακτήριζα ως προϊόν καλλιτεχνικού ενστίκτου και δημιούργημα βαθύτερης εκφραστικής ανάγκης. Το ίδιο ισχύει και για το ηχογράφημα που προηγήθηκε αυτής», λέει στην Athens Voice ο πρωταγωνιστής της ταινίας μικρού μήκους, βραβευμένος σκηνοθέτης, δημιουργός κινουμένων σχεδίων και συγγραφέας Α. Παπαδανιήλ.
Η περιγραφή του πρότζεκτ είναι η εξής: «Ως νεκρικό πορτρέτο Φαγιούμ, το βλέμμα του Ποιητή που “εκόμισε εις την Τέχνη” “κάτι μισοειδωμένα, πρόσωπα ή γραμμές” διακρίνει με την κόχη του ματιού την περιφορά ψυχών στην κώχη του Ματιού. Οπτικοακουστικό επίγραμμα εις μνήμην. Εις μάτην».
© Αρίσταρχος Παπαδανιήλ, Παναγιώτης Κουντουράς
Η μελοποίηση του ποιήματος «Η Πόλις» προέκυψε ξαφνικά και ήταν αποτέλεσμα έμπνευσης του Α. Παπαδανιήλ μετά από μια συναισθηματικά φορτισμένη ανάγνωση, το 2017. «Η ανάγνωση των λέξεων και ο ρυθμός εκφοράς τους με οδήγησαν απρόσμενα σε μια μελωδία που υπηρετεί το νόημά τους και ακολουθεί τον ειρμό τους, με μουσικό όργανο την ανθρώπινη φωνή. Η αίσθηση που είχα εκείνη τη στιγμή ήταν πως άκουγα τον ψίθυρο του ποιητή. Μια τέτοια αίσθηση αναπαρήχθη και το 2018 κατά την καταγραφή του τόπου της τραγωδίας, όπου μέσα από τις στάχτες ο ψίθυρος του ποιητή συναντά τον ψίθυρο των ψυχών».
Για τους δημιουργούς του ντοκιμαντέρ, ο λόγος του Καβάφη είναι απόδειξη για το πώς η τέχνη μπορεί να καταστεί μια παγκόσμια γλώσσα. Στο συγκεκριμένο ποίημα, ο στίχος έχει ιδιαίτερη σημασία. «Η Πόλις περιγράφει μια εξελισσόμενη σχέση αγάπης μίσους μέσα σε ένα πλαίσιο ματαιότητας των πραγμάτων για τις επιλογές του ήρωα/αφηγητή. Μπορούμε να αλλάξουμε τη μοίρα και να αναμετρηθούμε με το αναπόφευκτο; Είναι από τα ποιήματα που αγαπώ ιδιαίτερα. Το αν αποκτά ο λόγος μια άλλη διάσταση μέσα από την αφήγηση μας, είναι κάτι που θα το απαντήσουν οι θεατές της ταινίας», λέει ο κινηματογραφιστής, υπεύθυνος μοντάζ του πρότζεκτ και σκηνοθέτης Π. Κουντουράς.
«Ο Κωνσταντίνος Καβάφης έγραψε το ποίημα “Η Πόλις” το 1894 και το δημοσίευσε το 1910, τη χρονιά δηλαδή που έγραψε την περίφημη «Ιθάκη». Εκ πρώτης όψεως το πρώτο ποίημα φαντάζει δυστοπικό μες στην καθήλωσή του, ενώ το δεύτερο γοητευτικό μες στην κινητικότητά του. Στην ουσία τους και με αφορμή την έννοια του τόπου ως σημείο και διάθεση φυγής, μιλούν για το εν ζωή και εν γνώσει ταξίδι στο μέσα της ψυχής», συμπληρώνει ο Α. Παπαδανιήλ.
© Αρίσταρχος Παπαδανιήλ, Παναγιώτης Κουντουράς
Η ταινία γυρίστηκε στο Μάτι, μετά τη φονική πυρκαγιά το 2018 και τον Α. Παπαδανιήλ πλαισιώνουν εικόνες από την καμένη γη. Όπως αναφέρει ο πρωταγωνιστής, η λέξη-κλειδί που συνδέει το ποίημα με την επιλογή της τοποθεσίας, είναι το «μάτι». «Ο στίχος του ποιήματος που λέει “Όπου το μάτι μου γυρίσω” αποκτά μια νέα ανάγνωση -ή πιο σωστά ακρόαση- όταν εκφέρεται στο πυρόπληκτο Μάτι και, συνοδεία της εικόνας, ακούγεται ως “Όπου το Μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω, / ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,…”».
Τα γυρίσματα στο Μάτι πραγματοποιήθηκαν στις 20 Αυγούστου του 2018 και διήρκησαν μόλις μια ημέρα, όμως η διαδικασία και οι συζητήσεις για την προσέγγιση και υλοποίηση της ιδέας, περισσότερο χρόνο. «Ήταν μια μορφή άσκησης και πειραματισμού πάνω στον λόγο του Καβάφη. Πρόκληση αποτέλεσε ο ίδιος ο τόπος και οι μνήμες που τον συνοδεύουν. Μνήμες στις οποίες εγώ ήρθα προσωπικά σε επαφή μέσα από την τηλεόραση και το διαδίκτυο. Δεν είχα βρεθεί ξανά στο Μάτι. Υπήρχε ένταση εσωτερική, μεγάλη φόρτιση που δεν είμαι σίγουρος αν μπορώ επακριβώς να αποδώσω. Το μέγεθος μιας τραγωδίας εντυπώνεται στον καθένα μας διαφορετικά. Με χαμηλούς τόνους αρχίσαμε να δοκιμάζουμε δράσεις και συνθήκες. Ήταν μια αναζήτησή μέσα στην καταστροφή. Η ιστορία μας οδήγησε από μόνη της», εξηγεί ο Π. Κουντουράς. «Η αίσθηση ήταν ότι αφουγκραζόμαστε και φιλοσοφούμε, κυριολεκτικά, επί τόπου», λέει ο Α. Παπαδανιήλ.
© Αρίσταρχος Παπαδανιήλ, Παναγιώτης Κουντουράς
Προβολές στα φεστιβάλ του κόσμου
Η επίσημη πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του 14ου Athens Animfest τον Μάρτιο του 2019, όπου και απέσπασε το Βραβείο Κοινού στην ενότητα των ελληνικών ταινιών. Τον Νοέμβριο του 2019, το ποιητικό ντοκιμαντέρ συμμετείχε στο 24ο International Environmental Film Festival Green Vision στην Αγία Πετρούπολη. Στις αρχές του 2020, το πρότζεκτ συμπεριλήφθηκε από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου στις 11 υποψήφιες ταινίες μικρού μήκους ντοκιμαντέρ.
Στο φεστιβάλ του Βερολίνου, εντάχθηκε στο πρόγραμμα «Nature Poetry». Πώς ανταποκρίνονται οι δημιουργοί στην αναγνώριση της «Πόλις» και παρουσίασή της σε εγχώριες και διεθνείς κινηματογραφικές διοργανώσεις; «Τα κινηματογραφικά φεστιβάλ είναι το δικό μας παράθυρο στον κόσμο. Από τη μία ερχόμαστε σε άμεση επαφή με την καλλιτεχνική πραγματικότητα του σήμερα, τις προβληματικές και όλα εκείνα που θαυμάζουμε στην τέχνη της αφήγησης. Από την άλλη είναι ο τρόπος να συναντήσουμε τους θεατές, να μοιραστούμε τις ιστορίες μας και να δημιουργήσουμε γέφυρες επικοινωνίας μέσα από τη μεγάλη οθόνη. Κάθε παρουσία σε μικρότερες ή μεγαλύτερες διοργανώσεις είναι πολύτιμη και συνιστά ένα νέο κεφάλαιο στο ταξίδι μας. Ευελπιστώ πως σύντομα θα μπορούμε να υποστηρίξουμε τη δουλειά μας, ταξιδεύοντας ξανά ανά τον κόσμο με φυσική παρουσία. Σημαντικό όμως το ότι τα φεστιβάλ βρήκαν τον τρόπο μέσα στους ιστορικούς αυτούς καιρούς να προσκαλέσουν το κοινό τους διαδικτυακά», λέει ο Π. Κουντουράς.
Για τον Α. Παπαδανιήλ, η ένταξη και παρουσίαση της ταινίας στα φεστιβάλ, αποτελεί μια καλή αφορμή για ανάδειξη πτυχών της ταυτότητάς της. «Έτσι λοιπόν, η ταινία έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ animation, μιας και περιέχει στοιχεία animation σε τρία κομβικά της σημεία: σε φεστιβάλ ντοκιμαντέρ ως μια ιδιαίτερη πρόταση κινηματογραφικού ντοκουμέντου, σε φεστιβάλ με περιβαλλοντικό ενδιαφέρον, λόγω της φυσικής καταστροφής που καταγράφει, αλλά και φεστιβάλ κινηματογραφημένης ποίησης, μιας και η εικόνα χτίζεται πάνω στον ποιητικό λόγο και την μουσική του επένδυση».
Μέχρι το τέλος Νοεμβρίου, η ταινία θα «ταξιδέψει» στα κινηματογραφικά φεστιβάλ όπως τα 11ο Amorgos Tourism Film Festival (Special Environmental Selection) στην Αμοργό, 15ο CYIFF Cyprus International Film Festival στην Λευκωσία και 14ο Docfest στην Χαλκίδα.
Docfest
Τα επόμενα βήματα
Αυτό το χρονικό διάστημα, οι δυο τους ολοκληρώνουν την παραγωγή της εκπομπής της ΕΡΤ σε παρουσίαση της δημοσιογράφου Τασούλας Επτακοίλη, «Πλάνα με ουρά», την οποία ο Π. Κουντουράς σκηνοθετεί και ο Α. Παπαδανιήλ δημιούργησε τη γραφιστική ταυτότητα. Ποια είναι τα επόμενα τους επαγγελματικά σχέδια; «Δεν αποκλείεται τη νέα σεζόν να σας συναντήσω ξανά και μπροστά από τις κάμερες, με ένα νέο project που αγωνιώ να βρει τη θέση του στα τηλεοπτικά ραντεβού, όπως έγινε και με το Selfie. Παράλληλα, δουλεύω πυρετωδώς πάνω στη συγγραφή του πρώτου μου σεναρίου μυθοπλασίας μεγάλου μήκους, το οποίο θα ήθελα να αποτελέσει και την επόμενη μου ταινία ως κινηματογραφιστή», λέει ο σκηνοθέτης.
«Πρόσφατα, στο πλαίσιο του Ειδικού Προγράμματος Ενίσχυσης της Κινηματογραφικής Κοινότητας, εγκρίθηκε η πρότασή μου για δημιουργία μικρού μήκους ταινίας κινουμένων σχεδίων με τίτλο "Το Τραγούδι των Μοιρών", σε παραγωγή της εταιρείας Syllipsis, με χρηματοδότηση από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού (ΥΠΠΟΑ) μέσω του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (ΕΚΚ). Η παραγωγή έχει ξεκινήσει και το σενάριο που υπογράφω βασίζεται σε ομώνυμο του τίτλου, ποίημά μου», συνεχίζει ο animator.
Όσο για το αν υπάρχει στα πλάνα κάποια άλλη ταινία που να βασίζεται στην ελληνική ποίηση, ο σκηνοθέτης απαντά: «πράγματι, βρίσκεται στα σχέδια μας άλλο ένα φιλμ βασισμένο σε ποιητικό λόγο και αναμένουμε με τον Αρίσταρχο να έρθει η σωστή στιγμή για την υλοποίηση του».
© Παναγιώτης Κουντουράς, Αρίσταρχος Παπαδανιήλ
Πληροφορίες
Η ταινία «Κ. Π. Καβάφης | Η Πόλις (Όπου Το Μάτι Μου Γυρίσω)» είναι διαθέσιμη στο Youtube και το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τις ταινίες on demand μέσα από την πλατφόρμα Vimeo, μέχρι τον Δεκέμβριο 2020.
Συντελεστές
Μουσική - Ερμηνεία: Αρίσταρχος
Ιδέα - Σενάριο: Αρίσταρχος Παπαδανιήλ
Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Κουντουράς, Αρίσταρχος Παπαδανιήλ
Κινηματογράφηση - Μοντάζ: Παναγιώτης Κουντουράς
Σχεδιασμός τίτλου - Animation: Αρίσταρχος Παπαδανιήλ
Οπτικά εφέ: Πάνος Παπαδανιήλ
Ηχοληψία - Μίξη: Θοδωρής Ζευκιλής | SCA Studios
Μπάσο: Θοδωρής Ζευκιλής
Αγγλική απόδοση: Πιέρρα Φωτιάδου | Cosmos Translations
Εκτέλεση παραγωγής: Αρίσταρχος Παπαδανιήλ, Παναγιώτης Κουντουράς, Πάνος Παπαδανιήλ
Παραγωγή: Syllipsis
Διάρκεια: 03’:25”
Ελλάδα 2019
