Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

62-ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΕΤΤΟΝΟΣ-Μαρτυρίες

 Τελευταία Επέμβαση (!) Τακτοποίησης : 24-04-2019
-------------------------------------
1974. ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ (EMI)
Στίχοι: Γιάννης Λογοθέτης, Μάνος Ελευθερίου, Γιώργος Χρονάς, Βαρβάρα Τσιμπούλη, Δήμος Μούτσης
Ερμηνεία: Μανώλης Μητσιάς, Βασιλική Λαβίνα, Χρήστος Λετονός

1 ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 74
2 ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
3 ΓΙΟΥΠΙ ΓΙΟΥΠΙ ΓΕΙΑ
4 ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ
5 ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
6 ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΝΤΑΙ
7 ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΙΑ ΖΩΗ
8 ΑΠ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΕΡΧΟΜΕΝΩΝ
9 ΘΥΜΑΣΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
10 ΜΕ ΞΕΝΟ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ

-----------------------------------------------------------
από http://aristos1947.blogspot.gr/2012/07/live-2012-22-minos-emi-2012-53.html

Δήμος Μούτσης: Μαρτυρίες


Δήμος Μούτσης: Μαρτυρίες
Αριθμός Δίσκων: (1)
Εταιρεία: MINOS & EMI
Κυκλοφορία: 1974
Επιστράτευση 20 Ιούλιου 74 Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Μουσική: Δήμος Μούτσης | Στίχοι: Γιάννης Λογοθέτης
Σύντομες ανακοινώσεις, φόβος κι απορία, | πράσινο, πορτοκαλί, φύλλο πορείας. | Εμβατήρια όλη μέρα και την επομένη, | κι εγώ σου ’λεγα "φοβάμαι, Ελένη", | εμβατήρια όλη μέρα και την επομένη, | κι όλο σου ’λεγα "φοβάμαι, Ελένη". | Τραίνα επιτεταγμένα στον σταθμό Λαρίσης. | Πού να τρέξεις, ποιον να βρεις, ποιον να ρωτήσεις; | Μια πεντάρα η ζωή μας στην άκρη πεταμένη | κι εγώ σου ’λεγα "φοβάμαι, Ελένη", | μια πεντάρα η ζωή μας στην άκρη πεταμένη | κι όλο σου ’λεγα "φοβάμαι, Ελένη". | Επιστράτευση μας λένε, βγάλανε φιρμάνι. | Ποιος θα πάει, ποιος θα ’ρθεί, ποιος θα πεθάνει; | Άλλη μια διαταγή, δεν ξέρεις τι συμβαίνει | κι εγώ σου ’λεγα "φοβάμαι, Ελένη", | άλλη μια διαταγή, δεν ξέρεις τι συμβαίνει | κι όλο σου ’λεγα "φοβάμαι, Ελένη". | Πλοίο επιτεταγμένο θά ’ρθει να μας πάρει, | στο κατάστρωμα πολίτες, ναύτες και φαντάροι. | Μια πεντάρα η ζωή μας στην άκρη πεταμένη | κι εγώ σου ’λεγα "φοβάμαι, Ελένη", | μια πεντάρα η ζωή μας στην άκρη πεταμένη | κι όλο σου ’λεγα "φοβάμαι, Ελένη".
Μαρτυρίες Τραγούδι: Βασιλική Λαβίνα
Μουσική: Δήμος Μούτσης | Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μέσα από την ψυχή μου | κλαίω, κοιτάω την χώρα μου | Σκοτεινό πηγάδι μοιάζει | ετούτη η ώρα μου | Ποια γενιά και ποιες αγάπες | μπήκαν σε στρατόπεδα | παλικάρια που τα φωνάζαμε | κι εμείς, παλιόπαιδα | Με το αίμα και με μαρτύρια | πληγές και θάνατο | χρόνια ξημερώνει | το Μεγάλο Σάββατο | Ποιος κακός βοριάς | χτυπάει τρεις φορές την θήρα μου | μέσα απ' την δική μου χώρα | έχασα την μοίρα μου | Τους καημούς σου για να μετρήσω | σου τ' ορκίζομαι | παίρνω τα νησιά σεργιάνι | και ζαλίζομαι | Ποια γενιά και ποιες αγάπες | μπήκαν σε στρατόπεδα | παλικάρια που τα φωνάζαμε | κι εμείς παλιόπαιδα
Γιούπι, γιούπι γεια Τραγούδι: Χρήστος Λεττονός
Μουσική: Δήμος Μούτσης | Στίχοι: Γιώργος Χρονάς
Χαιρετώ την Κάντιλακ | χαιρετώ την Φορντ | και τον μέγα Υπουργό | των Εξωτερικών | Μάρθα κλείσε την πόρτα | πρόσεχε τα παιδιά | Παπούτσι από τον τόπο σου | κι ας είναι μπαλωμένο | θα βρεις εσύ τον δρόμο σου | θα τονε βρω κι εγώ | Μας πήραν και μας βάλανε | σε φούρνο αναμμένο | και πού να βρεις το δίκιο σου | για να το βρω κι εγώ | -Θέλω μηχανάκι, οδηγό και αρχηγό | Γιούπι, γιούπι γεια | και γεια χαρά σας βρυσούλες | θα μας πιάσουν σίγουρα | Γιούπι, γιούπι γεια | και θα μας κλάψουν μανούλες | σπίτι δεν μας βλέπω καλά. | Χαιρετώ την CIA | και την ITT | δέστε πόσο ευγενικά | μας παρακολουθεί | Μάρθα κλείσε την πόρτα | έχουν κι οι τοίχοι αυτιά | -Θέλω μηχανάκι, οδηγό και αρχηγό | Γιούπι, γιούπι γεια... | Χαιρετώ και την Έσο, κόλα | και τις εκπομπές | συμβουλές που δίνουνε | για τις νοικοκυρές | Μάρθα κλείσε την πόρτα | τάιζε τα παιδιά | -Θέλω μηχανάκι, οδηγό και αρχηγό | Γιούπι, γιούπι γεια...
Τούτο το βράδυ Τραγούδι: Βασιλική Λαβίνα
Μουσική & Στίχοι: Δήμος Μούτσης
Τούτο το βράδυ | θα τραγουδήσω | κάτω απ' τις στέγες των σπιτιών. | Θα τραγουδήσω | ένα λυπητερό τραγούδι | είμαι η γενιά η αδικημένη | και τα καλύτερά μας χρόνια | αχ, τα περάσαμε | κάτω απ' τις λόγχες των φρουρών. | Τούτο το βράδυ | μέσα στους δρόμους | εργάτης είσαι ή φοιτητής. | Θα τραγουδήσω | ένα λυπητερό τραγούδι | είμαι η γενιά η αδικημένη | και τα καλύτερά μας χρόνια | αχ, τα περάσαμε | κάτω απ' τις λόγχες των φρουρών.
Το γράμμα της Δευτέρας Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Μουσική: Δήμος Μούτσης | Στίχοι: Γιάννης Λογοθέτης
Τη Δευτέρα το βράδυ | Σού 'χα στείλει άλλο ένα γράμμα | η ζωή εδώ πέρα | στο 'χω πει πως είναι άλλο πράμα | Κι ο καπετάνιος διαταγές και μανιφέστα | κι όλο πληρώνω εγώ τα ρέστα | Να προσέχεις τα παιδιά | και να μου γράφεις γράμματα | στέλνω μιαν επιταγή | και κάτι μικροπράγματα | Τη Δευτέρα το βράδυ | Πού 'χα μείνει για υπερωρία | παραλίγο γυναίκα | να με μπλέξουν σε μια ιστορία | Δυο επιβάτες Ιταλοί στην προκυμαία | με κάτι υφάσματα λαθραία | Κι ευτυχώς που ένας ναύτης | είδε την παρανομία | πήγε κι είπε πως | δεν είχα εγώ ανάμιξη καμία | Μες στο ίδιο το γράμμα | Σού 'χα γράψει μια παραγγελία | να φροντίσεις για εκείνο | το χαρτί από την νομαρχία | Και να το στείλεις οπωσδήποτε γυναίκα | μ' ένα χαρτόσημο των δέκα | Και να προσέχεις τα παιδιά | και να μου γράφεις γράμματα | στέλνω μιαν επιταγή | και κάτι μικροπράγματα
Καταζητούνται Τραγούδι: Χρήστος Λεττονός
Μουσική: Δήμος Μούτσης | Στίχοι: Γιώργος Χρονάς
Η αρχή να γίνει με τους τρεις | με τους τρεις λιποτάκτες στρατιώτες | που καπνίζουν πίσω από θάμνους | το τελευταίο τσιγάρο κι οι τρεις | Τα πρόσωπα τούς δείχνουν | στο πέντε και στο έντεκα | καταζητούνται | Τους δείχνουνε και τάζουν | το ποσό ανευρέσεως | καταδόσεως | Τους δείχνουν και διατάζουνε | τους μάνες τους | να λένε κλαίγοντας | παραδοθείτε παιδιά | Παραδοθείτε | Τους θυμάμαι τον έναν απ' το σχολείο | κι απ' την γειτονιά | τους άλλους δύο | Νικόλας, Κωνσταντίνος, Ιωάννης | τ' όνομά τους...
Δεν έχει πια ζωή Τραγούδι: Βασιλική Λαβίνα
Μουσική: Δήμος Μούτσης | Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Δεν έχει πια ζωή εδώ στα περιβόλια | μοιάζουν με τ' άδεια καφενεία που με χτίκιασαν. | Δεν έχει πια ζωή εδώ στα περιβόλια. | Τη νύχτα βρέχει σκοτωμούς. | Πώς να θερίσω μουσικές | βουνά και σπίτια με δικάζουν στα πραιτόρια, | βλέπω τα δέντρα μου κι αυτά μαστιγωμένα | και τα πηγάδια μου φαρμακωμένα | και τα πουλιά μου σαν καημός | δεκαπεντασύλλαβος. | Δεν έχουν πια ζωή αυτά τα ερημονήσια | μοιάζουν με τ' άδεια τα ξωκλήσια που ερήμωσαν. | Δεν έχουν πια ζωή αυτά τα ερημονήσια. | Τη νύχτα βρέχει σκοτωμούς. | Γι' αυτό θ' αφήσω εγώ αυτά τα περιβόλια, | θα βγω να πάρω τα στενά της θάλασσας | μα δεν μπορώ.
Απ' το κέντρο διερχόμενων Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Μουσική: Δήμος Μούτσης | Στίχοι: Βαρβάρα Τσιμπούλη
Τo 'χουν γραμμένο στο σταθμό με κιμωλία | το τρένο θα 'ρθει πιο αργά | να περιμένεις, θέλω τσιγάρα και βιβλία | και μια φανέλα για τα κρύα τα βαριά | Καλή αντάμωση, φιλιά | και θα τα πούμε από κοντά | κι αν θυμηθείς φέρε και μια φωτογραφία | που 'χαμε βγάλει Κυριακή στον Πειραιά | Κι άμα ρωτήσεις θα στο πουν και στα γραφεία | το τρένο θα 'ρθει πιο αργά | να περιμένεις, θέλω τσιγάρα και βιβλία | και μια φανέλα για τα κρύα τα βαριά | Κι αν δε σ' αφήσουν απ' τη δουλειά | να περιμένεις και πιο αργά | στείλε την πιο μικρή, την αδερφή σου, την Αιμιλία | θα 'μαι στο ένα απ' τα πρώτα τρία τα φορτηγά
Θυμάσαι στην Ελλάδα Τραγούδι: Βασιλική Λαβίνα
Μουσική: Δήμος Μούτσης | Στίχοι: Γιάννης Λογοθέτης
Θυμάσαι στην Ελλάδα | όταν δεν δούλευες εσύ | και την πορτοκαλάδα | την πίναμε μισή, μισή. | Τώρα βροχή και μπόρα | ένας εδώ κι άλλος εκεί | χάθηκες στην Αμερική | κι ούτ' ένα γράμμα. | Θυμάσαι στην Ελλάδα | που δούλευα στη μηχανή | κι όλη την εβδομάδα | υπομονή κι υπομονή.
Με ξένο διαβατήριο Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Μουσική: Δήμος Μούτσης | Στίχοι: Γιάννης Λογοθέτης
Είχα έναν φίλο που έφυγε | στην ξενιτειά να βρει την τύχη του | τόσον καιρό κρυβότανε | κι απ' την δουλειά κι από το σπίτι του | Στα ορυχεία | τι ατυχία | τον βρήκε η ίδια η κατάσταση | και πριν προλάβει | σωστά να καταλάβει | χάθηκε σε μιαν επανάσταση | Πριν φύγει ήρθε να με βρει | είχε στην τσέπη το εισιτήριο | γραμμένο σ' άλλο όνομα | και μ' ένα ξένο διαβατήριο
-----------------------------------------------------------
από https://www.ogdoo.gr/diskografia/diskoi-pou-den-ksexasa/dimos-moytsis-martyries-1974

Δίσκοι Που Δεν Ξέχασα

Δήμος Μούτσης - «Μαρτυρίες» (1974)

Δήμος Μούτσης: «Είναι μεγάλη ικανοποίηση για μένα, να παρουσιάσω σ’ αυτό το δίσκο τις δέκα λαϊκές μου Μπαλάντες, τις Μαρτυρίες, μιας δύσκολης εποχής που όλοι μας περάσαμε». 
 
twitter sharing button
pinterest sharing button
email sharing button
sharethis sharing button
27/02/2013

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

Θανάσης Γιώγλου

Στις 26 Φεβρουαρίου του 1946 γεννιέται στα Δουμπιά της Χαλικιδικής ο Μανώλης Μητσιάς. Το 1967 ξεκινά η δισκογραφική του καριέρα με δυο συνθέσεις του Ανδρέα Πρέζα, συνεργάτη του εκείνης της εποχής, που κυκλοφορούν σε δίσκο 45 στροφών χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Η είσοδός του στη δισκογραφία γίνεται ουσιαστικά το 1969, όταν με την «Ελευσίνα» συναντιέται με το Δήμο Μούτση, συνθέτη με τον οποίο θα συνυπάρξουν αρκετές φορές στη δεκαετία του ’70.


Μια από αυτές γίνεται το 1974, όταν αμέσως μετά τη μεταπολίτευση κυκλοφορούν στην Columbia οι «Μαρτυρίες», ένας εξαιρετικός δίσκος σε μουσική του Μούτση και στίχους Μάνου Ελευθερίου, Γιάννη Λογοθέτη, Γιώργου Χρονά, Βαρβάρας Τσιμπούλη και του ίδιου του συνθέτη και τραγουδιστές το Μανώλη Μητσιά, τη Βασιλική Λαβίνα, σε μια από τις πρώτες δισκογραφικές της συμμετοχές και το Χρήστο Λεττονό.


Τα τραγούδια του:
1) Επιστράτευση, 20 Ιουλίου ‘74 (Στίχοι Γ.Λογοθέτη) Μανώλης Μητσιάς
2) Μαρτυρίες (Μ.Ελευθερίου) Βασιλική Λαβίνα
3) Γιούπι γιούπι γεια (Γ.Χρονά) Χρήστος Λεττονός
4) Τούτο το βράδυ (Δ.Μούτση) Βασιλική Λαβίνα
5) Το γράμμα της Δευτέρας (Γ.Λογοθέτη) Μανώλης Μητσιάς
6) Καταζητούνται (Γ.Χρονά) Χρήστος Λεττονός
7) Δεν έχει πια ζωή (Μ.Ελευθερίου) Βασιλική Λαβίνα
8) Απ' το κέντρο διερχομένων (Β.Τσιμπούλη) Μανώλης Μητσιάς
9) Θυμάσαι στην Ελλάδα (Γ.Λογοθέτη) Βασιλική Λαβίνα
10) Με ξένο διαβατήριο (Γ.Λογοθέτη) Μανώλης Μητσιάς

Η παραγωγή έγινε από το Γιώργο Μακράκη και η ηχογράφηση στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη. Η ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας είναι του συνθέτη, που στο οπισθόφυλλο του δίσκου σημειώνει:

«Είναι μεγάλη ικανοποίηση για μένα, να παρουσιάσω σ’ αυτό το δίσκο τις δέκα λαϊκές μου Μπαλάντες, τις Μαρτυρίες, μιας δύσκολης εποχής που όλοι μας περάσαμε….

Τον καιρό που τις έγραφα δεν φανταζόμουν ότι θα φτάναν πιο πέρα από μερικούς φίλους μου, που μ’ άκουγαν σπίτι μου να τις τραγουδάω καμιά φορά. Η συμμετοχή του Μητσιά οπωσδήποτε θετική. Η Λαβίνα κι ο Χρήστος ο Λεττονός ήταν μαζί μου από τότε κι έζησαν τα τραγούδια αυτά σχεδόν από τη γέννησή τους. Έτσι χωρίς καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια και με τη λιτότητα που τα τραγουδάνε κάθε βράδυ μαζί μου στη ΛΗΔΡΑ, τραγούδησαν και στο δίσκο αυτό μερικά απ’τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια».

Δήμος Μούτσης.


Αν και τα τραγούδια είχαν γραφτεί πολύ πριν, ήταν αδύνατο να κυκλοφορήσουν. Δυστυχώς όμως, την εποχή που εκδόθηκε αυτός ο δίσκος, μέσα στην πληθώρα των πολιτικών τραγουδιών της εποχής και ιδιαίτερα αυτών του Μίκη Θεοδωράκη, δεν ακούστηκε ιδιαίτερα. Είναι χαρακτηριστικό πως κι ο ίδιος ο συνθέτης στις κατά καιρούς συνεντεύξεις του- σε όσες τουλάχιστον έχω παρακολουθήσει- δεν αναφέρεται σ’ αυτή τη δουλειά, που περιέχει εξαιρετικές στιγμές… Θα ξεχώριζα το τραγούδι με τους στίχους του Γιάννη Λογοθέτη «Επιστράτευση 20 Ιουλίου ‘74» που περιγράφει όσο πιο ανάγλυφα γίνεται τα συμβάντα εκείνων των ημερών, με την επιστράτευση που ακολούθησε μετά την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο.

Δυο από τα τραγούδια αυτά, τα «Δεν έχει πια ζωή» και «Τούτο το βράδυ» τα ηχογράφησε το 1977 και η Άλκηστις Πρωτοψάλτη στο δίσκο της «Απλά τραγούδια», ενώ το «Το τούτο το βράδυ» συμπεριλήφθηκε στο cd με τη Ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας του Δήμου Μούτση στο Ηρώδειο το 1999, τραγουδισμένο από τη Δήμητρα Γαλάνη.

Σε συνέντευξη που μου παραχώρησε ο Μανώλης Μητσιάς το Γενάρη του 2009, αναφερθήκαμε και στις «Μαρτυρίες»:
Στη δεκαετία του ’70 υπάρχει μια σειρά δίσκων όπως οι «Μαρτυρίες» του Δήμου Μούτση, το 1974, που ενώ είχαν καλό υλικό, δεν έτυχαν ανάλογης αποδοχής από το κοινό. Αργότερα αποσύρθηκαν, άλλοι δίσκοι βγήκαν σε cd, άλλοι δεν βγήκαν…

Οι «Μαρτυρίες» πήγαν στράφι από κακή εκτίμηση του Μούτση, διότι τις έβγαλε ακριβώς στη μεταπολίτευση τη μέρα που είχε αρθεί η απαγόρευση για τον Θεοδωράκη. Και του είχε πει η εταιρεία «μην το κάνεις τώρα γιατί όλη η Ελλάδα περιμένει πώς και πώς να ακούσει Θεοδωράκη επτά χρόνια». «Όχι, εγώ θέλω να το βγάλω τώρα» είπε. «Θα περάσει απαρατήρητος» του είπαν…. Γι’ αυτό πέρασε απαρατήρητος. Αυτό είναι, όχι τίποτα άλλο. Είναι καταπληκτικός δίσκος με ωραία τραγούδια.

Οι «Μαρτυρίες» κυκλοφόρησαν και σε cd, αρκετά δυσεύρετο κι αυτό σήμερα, όπως και το βινύλιο.

--------------------------------------
από https://diskovolos58.blogspot.com/2017/07/1974.html
 

Κυριακή, 23 Ιουλίου 2017

Δήμος Μούτσης: Μαρτυρίες (1974) Παρουσίαση

Για τη σημερινή επέτειο της αποκατάστασης της δημοκρατίας στον τόπο μας, στις 23 Ιουλίου 1974, διάλεξα να σας παρουσιάσω έναν ξεχασμένο δίσκο του Δήμου Μούτση που κυκλοφόρησε ακριβώς πάνω στη μεγάλη αυτή πολιτική μεταβολή και αποπνέει έντονα το κλίμα εκείνων των ιστορικών στιγμών.
Μετά την τριετή συνεργασία του με τη Philips ("Άγιος Φεβρουάριος", "Συνοικισμός Α", "Στροφές"), το 1974 ο Δήμος Μούτσης επαναπατρίζεται στην Columbia, όπου θα παραμείνει μέχρι το τέλος της δεκαετίας και θα μας δώσει τέσσερις συνολικά μεγάλους δίσκους ("Μαρτυρίες", "Τετραλογία", "Εργατική Συμφωνία", "Δρομολόγιο") και κάμποσα σκόρπια τραγούδια με διάφορους τραγουδιστές (Δήμητρα Γαλάνη, Χάρις Αλεξίου, Λιζέτα Νικολάου, Κωστής Χρήστου κ.ά.).
Ο πρώτος δίσκος αυτής της νέας φάσης ήταν οι "Μαρτυρίες". Δίσκος κατάφωρα αδικημένος και παραγνωρισμένος, που ήδη φαίνεται πως ανακαλύπτεται σήμερα, αλλά έχει γίνει πια σπανιότατος και δυσεύρετος. Ο ίδιος ο συνθέτης σε κάθε ευκαιρία δεν ξεχνάει να δηλώνει τη μεγάλη του αδυναμία για το δίσκο, όπου θεωρεί ότι περιέχονται μερικά από τα ωραιότερα λαϊκά τραγούδια του. Δεν ξέρω αν είναι αντικειμενική μια τέτοια αξιολόγηση, καθώς είναι βέβαιο ότι στο δίσκο δε θα βρούμε τραγούδια επιπέδου "Ελευσίνας" ή "Αύριο πάλι". Θα βρούμε όμως ασφαλώς μερικά πολύ όμορφα λαϊκά τραγούδια, όπως το "Γράμμα της Δευτέρας" ή το "Με ξένο διαβατήριο" σε στίχους του Γιάννη Λογοθέτη με τη στέρεη ερμηνεία του Μανώλη Μητσιά. Και πλάι σ' αυτά τις συναρπαστικές μελωδικές στιγμές του "Τούτο το βράδυ" ή του "Δεν έχει πια ζωή" σε στίχους του συνθέτη και του Μάνου Ελευθερίου αντίστοιχα με την πρωτοεμφανιζόμενη Βασιλική Λαβίνα. Ή το σατιρικό "Γιούπι γιούπι για" και το καταγγελτικό "Καταζητούνται" σε στίχους του ποιητή Γιώργου Χρονά με έναν συγκλονιστικό Χρήστο Λεττονό.
Ο δίσκος ατύχησε εμπορικά, μάλλον λόγω της πολιτικής συγκυρίας. Βρισκόμαστε στις αρχές της μεταπολίτευσης, όταν ξεχύθηκε από τις σφραγισμένες δεξαμενές του το πολιτικό τραγούδι και κατέκλυσε τα πάντα. Οι "Μαρτυρίες" είναι ένας πολιτικός δίσκος. Τα περισσότερα τραγούδια αποτυπώνουν το κλίμα και την ατμόσφαιρα των μεγάλων στιγμών εκείνου του σημαδιακού καλοκαιριού του 1974. Το δείχνουν και οι τίτλοι τους. Η μουσική έχει μια λαϊκή επίφαση, αλλά φανερώνει ένα διαφορετικό βηματισμό του συνθέτη σε σχέση με το παρελθόν. Γιατί δεν κατάφερε να σταθεί μέσα σ' αυτόν τον κατακλυσμό; Προφανώς, γιατί δεν συμμορφώθηκε με το συρμό του θεοδωρακικού προτύπου. Ο Μούτσης δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει εύκολες παραχωρήσεις και προτίμησε να δώσει στη δουλειά του το προσωπικό του στίγμα. Ο χρόνος αρχίζει να τον δικαιώνει. Όλα τα τραγούδια σήμερα ακούγονται άφθαρτα και εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Κορυφαίες για μένα στιγμές: "Μαρτυρίες", "Καταζητούνται" και "Δεν έχει πια ζωή".
Σημειώνω ότι κάποια στιγμή ο δίσκος εκδόθηκε και ψηφιακά, αλλά εδώ προτίμησα να σας δώσω την αναλογική του έκδοση από το παλιό μου βινύλιο.


(c) LP | EMI Columbia | 1974
-------------------------------------- 
--------------------------------------
-------------------------------------- 
--------------------------------------
-------------------------------------- 
--------------------------------------
-------------------------------------- 
--------------------------------------
--------------------------------------
-------------------------------------- 
--------------------------------------
--------------------------------------
-------------------------------------- 
--------------------------------------
--------------------------------------