-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τελευταία Επέμβαση (!) Τακτοποίησης, Τροποποίησης, Προσθήκης κλπ Διόρθωσης : 16-08-2023
Τελευταία Επέμβαση (!) Τακτοποίησης, Τροποποίησης, Προσθήκης κλπ Διόρθωσης : 16-08-2023
------------------------------------------------------------------
Το τραγούδι "Σε Θυμάμαι Συχνά" συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ του ΧΡΗΣΤΟΥ ΛΕΤΤΟΝΟΥ "Στρατιωτικά"....
Το τραγούδι "Σε Θυμάμαι Συχνά" συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ του ΧΡΗΣΤΟΥ ΛΕΤΤΟΝΟΥ "Στρατιωτικά"....
----------------------------------------------------------------------
από http://diskoryxeion.blogspot.gr
από http://diskoryxeion.blogspot.gr
Κυριακή, 16 Ιανουαρίου 2011
ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΕΤΤΟΝΟΣ σε θυμάμαι συχνά…
Το τραγούδι αυτό είναι ένα από τα ωραιότερα που έχω ποτέ ακούσει. Και δεν αναφέρομαι μόνον στο original του Cohen, αλλά και στην ελληνική απόδοσή του από τον Χρήστο Λεττονό. Κορυφαία μπαλάντα. Κορυφαία στιγμή.
για να ακούσετε το τραγούδι
http://diskoryxeion.blogspot.gr/2011/01/blog-post_16.html
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=RDPoHFqO2IM
ή
από https://www.youtube.com/watch?v=RDPoHFqO2IM&t=5s
Σε θυμάμαι συχνά
Σε θυμάμαι συχνά σε δωμάτια φτηνά/ πώς μιλούσες γλυκά στο σκοτάδι/ σώμα ζεστό και το στρώμα απαλό/ και στους δρόμους αργούσε το βράδυ.
Έτσι είν’ η πόλη, καλή αφορμή/ να γυρέψουμε σάρκα και χρήμα./ Μα η αγάπη αυτή πώς γερνάει στη στιγμή/ σε μια γκρίζα και πένθιμη Αθήνα.
Ναι, μα εσύ είσαι καπνός/ χάθηκες, πας, προσπερνάς και στο κόσμο σε χάνω./ Ποτέ πια ξανά δε θ’ ακούσω να λες/ «σ’ έχω ανάγκη», «δε σ’ έχω ανάγκη»/ «σ’ έχω ανάγκη», «δε σ’ έχω ανάγκη»/ ο χρόνος κυλάει και ξεχνάς.
Σε θυμάμαι συχνά σε δωμάτια φτηνά/ ήσουν σάρκα, αγάπη και μύθος./ Μου είπες ξανά πως ζητάς ομορφιά/ και ότι εγώ απ’ αυτήν ήμουν τζίφος.
Μα ήσουν όλo καρδιά, για παιδιά σαν κι εμάς/ που δε μοιάζουμε σαν αγγελούδια./ Γυρνάς ξαφνικά και μου λες/ «ε καλά, είσαστ’ άσχημοι, μα λέτε τραγούδια».
Ναι, μα εσύ είσαι καπνός/ χάθηκες, πας, προσπερνάς και στο κόσμο σε χάνω./ Ποτέ πια ξανά δε θ’ ακούσω να λες/ «σ’ έχω ανάγκη», «δε σ’ έχω ανάγκη»/ «σ’ έχω ανάγκη», «δε σ’ έχω ανάγκη»/ ο χρόνος κυλάει και ξεχνάς.
Κι ούτε θέλω να πω πως τρελά σ’ αγαπώ/ δε μπορώ πια καημούς να γιατρεύω./ Σε θυμάμαι συχνά, σε δωμάτια φτηνά/ μόν’ αυτό, δε σε σκέφτομαι καν, δε σε γυρεύω.
---------------------------------------------------------------------
από http://mauvaises.blogspot.gr/2011/09/album-1982.html
Πέμπτη, 1 Σεπτεμβρίου 2011
Χρήστος Λεττονός "Σε θυμάμαι συχνά" - (album: "Στρατιωτικά" - Εναλλάξ, 1982)
Σε θυμάμαι συχνά σε δωμάτια φτηνά
πώς μιλούσες γλυκά στο σκοτάδι
σώμα ζεστό και το στρώμα απαλό
και στους δρόμους αργούσε το βράδυ.
Έτσι είν’ η πόλη, καλή αφορμή
να γυρέψουμε σάρκα και χρήμα.
Μα η αγάπη αυτή πώς γερνάει στη στιγμή
σε μια γκρίζα και πένθιμη Αθήνα.
Ναι, μα εσύ είσαι καπνός
χάθηκες, πας, προσπερνάς και στο κόσμο σε χάνω.
Ποτέ πια ξανά δε θ’ ακούσω να λες
«σ’ έχω ανάγκη», «δε σ’ έχω ανάγκη»
«σ’ έχω ανάγκη», «δε σ’ έχω ανάγκη»
ο χρόνος κυλάει και ξεχνάς.
Σε θυμάμαι συχνά σε δωμάτια φτηνά
ήσουν σάρκα, αγάπη και μύθος.
Μου είπες ξανά πως ζητάς ομορφιά
και ότι εγώ απ’ αυτήν ήμουν τζίφος.
Μα ήσουν όλo καρδιά, για παιδιά σαν κι εμάς
που δε μοιάζουμε σαν αγγελούδια.
Γυρνάς ξαφνικά και μου λες
«ε καλά, είσαστ’ άσχημοι, μα λέτε τραγούδια».
Ναι, μα εσύ είσαι καπνός
χάθηκες, πας, προσπερνάς και στο κόσμο σε χάνω.
Ποτέ πια ξανά δε θ’ ακούσω να λες
«σ’ έχω ανάγκη», «δε σ’ έχω ανάγκη»
«σ’ έχω ανάγκη», «δε σ’ έχω ανάγκη»
ο χρόνος κυλάει και ξεχνάς.
Κι ούτε θέλω να πω πως τρελά σ’ αγαπώ
δε μπορώ πια καημούς να γιατρεύω.
Σε θυμάμαι συχνά, σε δωμάτια φτηνά
μόν’ αυτό, δε σε σκέφτομαι καν,
δε σε γυρεύω.
(Ναι, είναι το Chelsea Hotel του Λέοναρντ Κόεν σε μια ελληνική εκδοχή. Ο
σπουδαίος, σπουδαίος Χρήστος Λεττονός, προσπαθούσε να ηχογραφήσει τα
"Στρατιωτικά" του από το 1976. Όπως έγραφε ο ίδιος: "Παρουσιάζω
τα “Στρατιωτικά” στην τότε εταιρεία μου και δεν τα δέχονται. “Πολύ
ειδικό θέμα” λένε. “Έλλειψη φαντασίας” λέω γω και δεν επιμένω. Τελειώνω
κάποτε μ’ αυτή την εταιρεία, πάω σε άλλη, μου λένε τα ίδια, αλλά μου
ζητάνε δυο-τρία τραγούδια απ’ τη σειρά (τα ‘σουξέ’!...). Δεν δίνω τίποτα".
Τελικά τον έβγαλε σχεδόν μόνος του, το 1982. Αξίζει να αναζητήσετε τη
σπουδαία φωνή του. Υπάρχει ένας υπέροχος δίσκος ονόματι "Γραφειοκρατία"
που κάποτε τον είχα σε βινύλιο, Διάολε. Ο Λεττονός δεν πρόλαβε να
βγάλει και πολλά άλμπουμ δυστυχώς. Κάηκε ζωντανός στα 45 του χρόνια όταν
ξέσπασε πυρκαγιά στο σπίτι του.)
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
